Goede voornemens voor mijn eigen jaarwisseling

Zo één dag voor mijn 34e verjaardag is het een prachtig moment om wat goede voornemens te maken. Natuurlijk doe ik dat het hele jaar door, maar ik hou erg van afgebakende periodes, dus een nieuw blanco jaar voor de boeg geeft me soms net even een steuntje in de rug, of een stok achter de deur. En die heb ik wel nodig, want ik heb momenteel ernstig last van “alles moet anders”. 

One day before my 34th birthday is a great moment to make some new year’s resolutions. Of course I do so all year long, but I love clearly marked periods of time, so a clean slate of a year ahead sometimes provides some extra support. And I will need that, since I suffer severely from a yearning for “everything to change”.

Vrees niet, het is geen midlifecrisis, ik heb geen behoefte om mijn man in te ruilen, ik geniet van onze drie heerlijke kinderen, het huismoederen-met-parttime-werk bevalt prima (al had ik volledig huismoederen ook geen enkel probleem gevonden), ik ben dolblij met ons fijne huis in onze gezellige straat op ons prachtige eiland en ik heb zelfs tijd voor hobby’s, maar toch moeten er wel eens even wat dingen veranderen, vooral richting duurzaamheid. En aangezien ik niet alles kan veranderen, in ieder geval niet in één keer, wil ik maar eens beginnen met het eten dat we eten en de spullen die we kopen.

Don’t be afraid, it’s not a midlife crisis. I do not feel the need to return my husband, I adore our three beautiful children, being a work-at-home-mom is great for me (even though fulltime stay-at-home wouldn’t be a problem for me either), I love our nice house in our nice street on our beautiful island and I even have time for hobbies, but nevertheless some things should change, mainly towards a more sustainable lifestyle. And since I can’t change it all in one shot, I hope to start with the food we eat and the stuff we buy.

Mede door alle berichten die via sociale media worden verspreid zou ik namelijk haast geen hap meer door m’n keel krijgen. Van alle toevoegingen worden de gruwelen uitgebreid besproken, dus met dank aan Facebook en Twitter is mijn zalige (al was het dan langzaamaan vergiftigde) onwetendheid verleden tijd. Ik vind het een vreselijk idee dat er zo met het eten van m’n kinderen geknutseld is, dus plan één: zo min mogelijk pakjes, zakjes en andere bewerkte voedingsmiddelen kopen. Omdat ik als rasechte Hollander natuurlijk wel wat krenterig ben, eten we deze dagen dus nog even volgens het oude stramien, want de voorraad in kast en vriezer moet op om met die gewenste schone lei te beginnen. Maar dan dus zoveel mogelijk echt eten, liefst van herleidbare herkomst, dus op naar de boerenwinkels hier op het eiland, de moestuin in, en wat ik nog meer kan bedenken…

Partially because of all the information spread via social media, I hardly dare eating anything at all anymore. All awful additives are expressively described, so thanks to Facebook and Twitter, my blissfully (yet slowly poisoned) ignorance is gone. I hate the idea that my children eat engineered food, so Plan A: buy as little packeged and messed with food. As a typical Dutch, I don’t want to waste money, so the stash in our pantry will be eaten these days, to start off on a new and more healthy foot. Onwards to the local farmers, into the vegetable garden, and whatever more great ideas will still come up…

Over het minimalisme sprak ik al eerder, de Buy Nothing New maand is goed bevallen, en alle nieuwsberichten van de afgelopen maand over de slechte omstandigheden waarin onze goedkope kleding gemaakt worden helpen mee aan mijn drang om te minderen. Dus plan twee: zo min mogelijk nieuwe rommel erin, zo veel mogelijk oude rommel eruit!

On minimalism I blogged before, the Buy Nothing New month was a success, and all newsitems of the last month, on the terrible circumstances in which our cheap clothes are made, support my urge to minimize. So I present Plan B: as little as possible new stuff in, as much as possible out!

Ik heb nu al zin in dit nieuwe jaar!

Looking forward to the new year ahead!